Juli 2004

12 juli alweer. En niet voor niets schrijf ik vandaag deze column.

Vanmorgen werd ik opgeschrikt door een telefoontje wat mij berichtte dat Zoe , ons nichtje , geboren op 23 juni 2004 vannacht is overleden. Met pijn in mijn hart gaan mijn gedachten vooral uit naar haar tweelingzusje en haar ouders. Machteloos herinner ik me mijn eigen pijn en weet dat er nog zoveel tranen komen , hier en bij haar ouders.

Dag lieve Zoe , je was zo klein en zo ontzettend teer, jouw heengaan doet mij meer dan zeer. Nieuwe pijn en oude pijn , vormen samen mijn verdriet. Ik zal proberen een schouder voor je paps en mams te zijn, of dat ook lukt , dat weet ik niet.

"alles waar je echt om geeft
zal je warmte blijven geven
ookal is het niet gebleven
of geworden wat je wou
het blijft altijd een deel van jou
en een stukje van je leven....."